Hollandse opfrisser
Door: Jita Veeman
Blijf op de hoogte en volg Jita
07 April 2010 | Oeganda, Kampala
Hollandse “opfrisser”
Lieve lezers,
Een lange onderbreking, maar met hernieuwde energie ben ik terug.
Terug? Ja, inderdaad ik ben een tijdje op reis geweest.
Heb vriend en vijand (deze heb ik volgens mij niet) verrast met een bezoek aan Nederland.
Allereerst daarom mijn welgemeende excuses aan jullie allen, daar ik een ieder om de tuin heb geleid met mijn leugen om bestwil.
Samen, mijn zus en ik, hebben we besloten dat het wel een goede stunt zou zijn om onze vader te verrassen met zijn 75ste verjaardag. Kroop mijn zus Etien 10 jaar geleden nog uit een grote, met rode strik versierde, doos te voorschijn, nu was het mijn beurt om mijn opwachting te maken. Alles was goed voorbereid en terwijl alle genodigden op het feest aandachtig de videoboodschappen vanuit Uganda zaten te bekijken waarop ik aan het einde iedereen groette, kwam ik op dat zelfde moment in levende lijve al zwaaiend de zaal binnenlopen in een Afrikaanse robe. Men reageerde vertraagd, niet beseffend wat er gaande was. De reacties waren erg ontroerend en toen mijn vader de volgende dag een mail naar Herbert stuurde met de woorden “Je hebt me het mooiste verjaardagscadeau van de avond toegestuurd” realiseerde ik me dat de verrassing echt geslaagd was. Alleen de voorpret al was het waard om Papa zo te verrassen. Dank Etien voor al je hulp en assistentie.
En ja Henske, je had helemaal gelijk dat ik het niet kon maken om niet aanwezig te zijn op zijn 75ste verjaardag. Daar heb je je terecht mee bemoeid ook al was alles ten tijde van jouw reactie al weken tevoren geregeld. Maar enorm lief om zo mee te leven.
En dus stond ik weer even op Hollandse bodem de afgelopen weken. Wat een zaligheid en heb ervan genoten ook al heb ik weer veel te veel hooi op mijn vork genomen. Zoveel mensen en vrienden wilde ik zien en bezoeken, zoveel leuks wilde ik ondernemen en zoveel zaken moesten er toch weer worden geregeld en gedaan.
Wat zoal? Heb je even?
32 afspraken met lieve vrienden, familie en bekenden, 5 keer de therapeut bezocht in Amsterdam i.v.m. mijn schouder, saunabezoek, voorbereiding NT2 lessen, advocaat bezocht voor uitgeprocedeerde asielzoeker, uitgeprocedeerde asielvrienden bezocht in vertrekcentrum Ter Apel, Afrikaanse arts en crafts verkoop gehouden tijdens atelierroute van mijn vader, gewinkeld, opera bezocht (dank aan mijn neef Ton), frisse boswandeling gemaakt en genieten van alles wat lekker, leuk en fijn is in Nederland.
Excuses aan diegenen die ik niet gezien of gesproken heb, maar de dagen hadden slechts 24 uur.
Wist niet dat het zo genieten is om een flinke hap in een Hollandse appel te zetten, je te goed doen aan croissants, bruinbrood, Hollandse groeten, toetjes, kiwi’s, bordje patat te eten in de sportkantine of versgeperste appelsap te drinken bij mijn vader. Kortom, ben met de broekriem los (+3 kilo) het vliegtuig weer ingestapt.
Fijn voelt het ook om voornamelijk ontwikkelde en veeal erg beleefde mensen tegen te komen, heel luxe over de snelwegen te zweven omdat auto (dank aan Henny) en wegen zo comfortabel zijn, een bijzondere saunadag mee te maken waarbij de vreugde en hartelijkheid van Turkse en Egyptische vrouwen me zeer ontroerde (hoezo weg ermee volgens de PVV!!!!!), een flinke warme douchestraal je huid te laten masseren en verwarmen, zonder dat er stof of modder afgespoeld moet worden, de sneeuw nog gevoeld te hebben, de crocussen in bloei te hebben zien staan en om vertrouwde TV programma’s zoals netwerk en Pauw en Witteman te bekijken. Werkelijk een feest van herkenning.
Toch was er ook een lichte cultureshock.
Bij aankomst in Brussel was alles grijs en grauw. De gebouwen, het weer, de mensen en daarbij opgeteld de vele, veelal aan drugs verslaafde daklozen op station Brussel noord. Men draagt zwarte, bruine of donkerblauwe kleding. Ik miste vanaf het eerste moment de vrolijke Afrikaanse kleuren. Is het al somber, gaat men zich ook nog eens somber kleden. Hoe komt dit toch?
Trein, tram en metro waren ook een belevenis op zich in Amsterdam. Voelde me een toerist in eigen land en ben neef Ton dankbaar dat hij me wegwijs heeft gemaakt in deze wereld.
Heftig te beseffen is ook dat bijna alle werk door machines en apparaten wordt gedaan. Geen bagagedepot, maar kluisjes, waar ik natuurlijk niets van begreep en ze tot overmaat van ramp ook niet meer open kreeg. Wat zalig toch die menselijke en persoonlijke hulp en service in Afrika, hoe chaotisch het ook moge zijn.
De weg vragen is ook een crime daar de straten op koude, donkere avonden leeg zijn. Voor je er erg in hebt raak je het spoor echt bijster in Nederland zonder eigenwijs dashboardstemmetje.
En dan de financiele crisis. Had me voorbereid op het ergste als ik de kranten mocht geloven. Lege winkelstraten, massa’s kantoorpanden te koop, veel artikelen in de uitverkoop, een run op kringloopwinkels en geen luxe hebbedingen meer in de winkels. Pfff, niets van dat alles. Natuurlijk zullen er bij deze en gene rake klappen zijn gevallen als je je ontslag krijgt, maar vind het woord crisis toch wel heftig als ik net vanuit een arm land ben geland, waar twee maaltijden per dag voor de meeste mensen al een luxe is.
Al met al een fijne, hartverwarmende en drukke tijd in Nederland, die me meer dan goed heeft gedaan.
Ben met nieuwe energie, frisse lentegeuren, warme gevoelens van vriendschap, vele knuffels, lieve woorden, fijne indrukken, persoonlijke (geldelijke) cadeautjes (dank Theo en Corry, Hiske, Ton en Erik, Etien en Gigi, Chris en Melodie), 10 kilo kattenvoer, hagelslag en nog veel meer, weer huiswaarts gekeerd.
Doodmoe, maar zeer voldaan het vliegtuig weer ingestapt. Blij om terug te gaan naar mijn dierbare vriend Herbert die keihard in zijn alleentje heeft gewerkt op de farm en voor Gara, Louisa en het huis heeft gezorgd. Blij om terug te gaan naar de vrolijke en opgewekte Afrikaanse landgenoten. Blij om terug te gaan naar daar, waar de overgeorganiseerdheid nog geen vat heeft op je dagelijkse leven en vooral ook blij om terug te gaan naar de rust in mezelf die ik beter en intenser ervaar in Afrika als hyper sensitief persoon. Maar….. vooral ook blij te weten dat ik iedere keer weer uitkijk om terug te keren naar jullie in Nederland en omstreken.
Volgende keer: Terugkeer in Uganda, de farm, Basajjansolo school en veel meer.
Warme groet,
Jita Veeman
Nieuws vanuit Uganda:
De oppositiepartijen maken zich op om samen een coalitie te vormen om zo meer aanhang te verwerven voor de presidentsverkiezingen volgend jaar februari. Na bijna 24 jaar president Museveni aan de macht is het volgens mij echt tijd voor vernieuwing en verandering door een nieuwe, jonge generatie. Heerst nu al een opgewonden en ietwat broeierige sfeer. We hopen maar dat het niet teveel uit de hand gaat lopen.
Tip:
Wil je worden geïnformeerd wanneer ik weer nieuws op de site heb geplaatst, meld je dan aan voor de mailinglijst op deze website.
Postadres: Jita Veeman
c/o Kigoman Mixed Farm Ltd
P.O. Box 101
Luweero
Uganda
Email: jitaveeman14@hotmail.com
Telefoon: 0900-1230079/81 - (even wachten) 00256772100202# (nummer snel draaien en
afsluiten met een hekje) ( 10 cent per minuut vanuit Nederland)
of
0900-1230277 – (even wachten) 00256772100202# (7 cent per minuut)
Lieve lezers,
Een lange onderbreking, maar met hernieuwde energie ben ik terug.
Terug? Ja, inderdaad ik ben een tijdje op reis geweest.
Heb vriend en vijand (deze heb ik volgens mij niet) verrast met een bezoek aan Nederland.
Allereerst daarom mijn welgemeende excuses aan jullie allen, daar ik een ieder om de tuin heb geleid met mijn leugen om bestwil.
Samen, mijn zus en ik, hebben we besloten dat het wel een goede stunt zou zijn om onze vader te verrassen met zijn 75ste verjaardag. Kroop mijn zus Etien 10 jaar geleden nog uit een grote, met rode strik versierde, doos te voorschijn, nu was het mijn beurt om mijn opwachting te maken. Alles was goed voorbereid en terwijl alle genodigden op het feest aandachtig de videoboodschappen vanuit Uganda zaten te bekijken waarop ik aan het einde iedereen groette, kwam ik op dat zelfde moment in levende lijve al zwaaiend de zaal binnenlopen in een Afrikaanse robe. Men reageerde vertraagd, niet beseffend wat er gaande was. De reacties waren erg ontroerend en toen mijn vader de volgende dag een mail naar Herbert stuurde met de woorden “Je hebt me het mooiste verjaardagscadeau van de avond toegestuurd” realiseerde ik me dat de verrassing echt geslaagd was. Alleen de voorpret al was het waard om Papa zo te verrassen. Dank Etien voor al je hulp en assistentie.
En ja Henske, je had helemaal gelijk dat ik het niet kon maken om niet aanwezig te zijn op zijn 75ste verjaardag. Daar heb je je terecht mee bemoeid ook al was alles ten tijde van jouw reactie al weken tevoren geregeld. Maar enorm lief om zo mee te leven.
En dus stond ik weer even op Hollandse bodem de afgelopen weken. Wat een zaligheid en heb ervan genoten ook al heb ik weer veel te veel hooi op mijn vork genomen. Zoveel mensen en vrienden wilde ik zien en bezoeken, zoveel leuks wilde ik ondernemen en zoveel zaken moesten er toch weer worden geregeld en gedaan.
Wat zoal? Heb je even?
32 afspraken met lieve vrienden, familie en bekenden, 5 keer de therapeut bezocht in Amsterdam i.v.m. mijn schouder, saunabezoek, voorbereiding NT2 lessen, advocaat bezocht voor uitgeprocedeerde asielzoeker, uitgeprocedeerde asielvrienden bezocht in vertrekcentrum Ter Apel, Afrikaanse arts en crafts verkoop gehouden tijdens atelierroute van mijn vader, gewinkeld, opera bezocht (dank aan mijn neef Ton), frisse boswandeling gemaakt en genieten van alles wat lekker, leuk en fijn is in Nederland.
Excuses aan diegenen die ik niet gezien of gesproken heb, maar de dagen hadden slechts 24 uur.
Wist niet dat het zo genieten is om een flinke hap in een Hollandse appel te zetten, je te goed doen aan croissants, bruinbrood, Hollandse groeten, toetjes, kiwi’s, bordje patat te eten in de sportkantine of versgeperste appelsap te drinken bij mijn vader. Kortom, ben met de broekriem los (+3 kilo) het vliegtuig weer ingestapt.
Fijn voelt het ook om voornamelijk ontwikkelde en veeal erg beleefde mensen tegen te komen, heel luxe over de snelwegen te zweven omdat auto (dank aan Henny) en wegen zo comfortabel zijn, een bijzondere saunadag mee te maken waarbij de vreugde en hartelijkheid van Turkse en Egyptische vrouwen me zeer ontroerde (hoezo weg ermee volgens de PVV!!!!!), een flinke warme douchestraal je huid te laten masseren en verwarmen, zonder dat er stof of modder afgespoeld moet worden, de sneeuw nog gevoeld te hebben, de crocussen in bloei te hebben zien staan en om vertrouwde TV programma’s zoals netwerk en Pauw en Witteman te bekijken. Werkelijk een feest van herkenning.
Toch was er ook een lichte cultureshock.
Bij aankomst in Brussel was alles grijs en grauw. De gebouwen, het weer, de mensen en daarbij opgeteld de vele, veelal aan drugs verslaafde daklozen op station Brussel noord. Men draagt zwarte, bruine of donkerblauwe kleding. Ik miste vanaf het eerste moment de vrolijke Afrikaanse kleuren. Is het al somber, gaat men zich ook nog eens somber kleden. Hoe komt dit toch?
Trein, tram en metro waren ook een belevenis op zich in Amsterdam. Voelde me een toerist in eigen land en ben neef Ton dankbaar dat hij me wegwijs heeft gemaakt in deze wereld.
Heftig te beseffen is ook dat bijna alle werk door machines en apparaten wordt gedaan. Geen bagagedepot, maar kluisjes, waar ik natuurlijk niets van begreep en ze tot overmaat van ramp ook niet meer open kreeg. Wat zalig toch die menselijke en persoonlijke hulp en service in Afrika, hoe chaotisch het ook moge zijn.
De weg vragen is ook een crime daar de straten op koude, donkere avonden leeg zijn. Voor je er erg in hebt raak je het spoor echt bijster in Nederland zonder eigenwijs dashboardstemmetje.
En dan de financiele crisis. Had me voorbereid op het ergste als ik de kranten mocht geloven. Lege winkelstraten, massa’s kantoorpanden te koop, veel artikelen in de uitverkoop, een run op kringloopwinkels en geen luxe hebbedingen meer in de winkels. Pfff, niets van dat alles. Natuurlijk zullen er bij deze en gene rake klappen zijn gevallen als je je ontslag krijgt, maar vind het woord crisis toch wel heftig als ik net vanuit een arm land ben geland, waar twee maaltijden per dag voor de meeste mensen al een luxe is.
Al met al een fijne, hartverwarmende en drukke tijd in Nederland, die me meer dan goed heeft gedaan.
Ben met nieuwe energie, frisse lentegeuren, warme gevoelens van vriendschap, vele knuffels, lieve woorden, fijne indrukken, persoonlijke (geldelijke) cadeautjes (dank Theo en Corry, Hiske, Ton en Erik, Etien en Gigi, Chris en Melodie), 10 kilo kattenvoer, hagelslag en nog veel meer, weer huiswaarts gekeerd.
Doodmoe, maar zeer voldaan het vliegtuig weer ingestapt. Blij om terug te gaan naar mijn dierbare vriend Herbert die keihard in zijn alleentje heeft gewerkt op de farm en voor Gara, Louisa en het huis heeft gezorgd. Blij om terug te gaan naar de vrolijke en opgewekte Afrikaanse landgenoten. Blij om terug te gaan naar daar, waar de overgeorganiseerdheid nog geen vat heeft op je dagelijkse leven en vooral ook blij om terug te gaan naar de rust in mezelf die ik beter en intenser ervaar in Afrika als hyper sensitief persoon. Maar….. vooral ook blij te weten dat ik iedere keer weer uitkijk om terug te keren naar jullie in Nederland en omstreken.
Volgende keer: Terugkeer in Uganda, de farm, Basajjansolo school en veel meer.
Warme groet,
Jita Veeman
Nieuws vanuit Uganda:
De oppositiepartijen maken zich op om samen een coalitie te vormen om zo meer aanhang te verwerven voor de presidentsverkiezingen volgend jaar februari. Na bijna 24 jaar president Museveni aan de macht is het volgens mij echt tijd voor vernieuwing en verandering door een nieuwe, jonge generatie. Heerst nu al een opgewonden en ietwat broeierige sfeer. We hopen maar dat het niet teveel uit de hand gaat lopen.
Tip:
Wil je worden geïnformeerd wanneer ik weer nieuws op de site heb geplaatst, meld je dan aan voor de mailinglijst op deze website.
Postadres: Jita Veeman
c/o Kigoman Mixed Farm Ltd
P.O. Box 101
Luweero
Uganda
Email: jitaveeman14@hotmail.com
Telefoon: 0900-1230079/81 - (even wachten) 00256772100202# (nummer snel draaien en
afsluiten met een hekje) ( 10 cent per minuut vanuit Nederland)
of
0900-1230277 – (even wachten) 00256772100202# (7 cent per minuut)
-
07 April 2010 - 05:14
Jeannette:
Je schrijft zoooo leuk,heb het net Kurt voorgelezen!Ben blij dat je weer op je stekkie zit.Doe Herbert de groeten van ons, en vergeet Muzira en Nasamba niet.
Liefs, Kurt en Jeannette. -
07 April 2010 - 07:44
Joke En Willy:
Lieve Jita,
We hebben geprobeerd nog een afspraak te maken, maar begrijpen uit je brief dat je dagen tot aan de nok gevuld waren. Het moet voor jou een hele belevenis zijn die twee werelden, die in feite maar een aantal uren vliegen uit elkaar liggen, te beleven en dan de waanzinnig grote verschillen vast te stellen.
Joke moest voor een weekje naar Turkije i.v.m. problemen met haar flat aldaar en ik zit tot mijn nek in de perikelen rond ond Kunstcentrum. Ik denk er hevig over om ervoor te bedanken, we halen ons een hoop toestanden op de hals, maar lopen steeds weer tegen de maatregelen van de gemeente Haarlem aan. Een uitzichtloze zaak. Ik mis zo langzamerhand de spirit om me daar nog voor de volle 100% voor in te zetten.
De rug van Joke staat nog steeds niet toe dat we er met de camper op uit gaan. Plannen maken we doorlopend maar als het zover is, kost het lopen zoveel moeite dat het niet verantwoord is.
Wij wensen jou weer al het goede en hopen in contact te blijven. Je bent een fantastische vrouw, dat ben je.
Veel liefs en hartelijke groeten van Joke en Willy
-
07 April 2010 - 13:09
Hiske Brouwer:
Lieve Jita,
Ik dacht, even weer op de website kijken, of er ook een nieuw verslag op staat en ik bof, want je verhaal is vers van de pers!
Je bent ondertussen echt een vrouw tussen twee culturen in en gelukkig kun je van beide genieten.
Ook wel even weer verwarrend, lijkt me, als je de overgang maakt van de ene naar de andere, maar ik proef bij beide de blijdschap van het thuiskomen.
Laat nu inderdaad je geest in Afrika maar eerst tot rust komen, zodat je je energie weer oplaadt voor andere zaken.
Geniet van deze weldaad!
En heerlijk voor je, dat je weer terug bent bij Herbert, maar ook bij Gara en Louisa.
Lieve groeten uit een zonnig Assen, waar de lente nu flink ontluikt,
succes met de farm voor jou en Herbert
èn een goede gezondheid!
Hiske.
-
09 April 2010 - 01:16
Kigobe Kigoman:
Beautifull everything especially Rik and Bert laying on the mat, i think those were professional pictures, nice time. -
09 April 2010 - 18:18
Petra Van De Peppel:
Hey Jita,
wat een herkenning allemaal. Leuk om je heel even te spreken. We kletsen wel verder in augustus, dan kom ik je zeker bezoeken.
heel veel groetjes en je kunt nu weer even teren op je nederlandse ervaringen.liefs -
21 Juni 2010 - 07:26
Paul Jennewein:
Liebe Jita,
verfolge Deine Seite manchmal, Du siehst auch in Tirol denkt man noch
an Dich!
Herzliche Grüße aus Tirol (Serfaus!)
Paul Jennewein -
18 April 2014 - 22:41
Jan Liest:
Hallo Jita. Heel diep nadenken.
Sportcentrum de Marsch sauna.
Vaak gezellig.
Ik denk ff teken van leven.
De laatste keer dat ik je trof was in het gemeentehuis in Vries.
Gr. Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
