De HELDEN van Basajjansolo, plus jaaroverzicht.

Beste lezers van deze site,

Ja, ik weet het, jullie geduld wordt aardig op de proef gesteld, maar hier ben ik dan eindelijk, na ongeveer 5 maanden, weer op deze site.
Ik had jullie beloofd dat het volgende artikel, na over onze diefstal geschreven te hebben, positief zou zijn.
Eerlijk is eerlijk, dat was en is nu juist het punt, mijn “persoonlijke batterij” is bijna leeg en opladen is een hele klus...........................................................
Maar juist daarom, ga ik het deze keer dus niet hebben over onze vreselijke farmbrand, niet over de onaflatende stroomstoringen, niet over het feit dat er geen water uit de kraan komt,niet over slechte internetverbindingen vanwege een stukgetrokken kabel in de oceaan (ja, hoe verzin je het, maar is echt gebeurd), niet over mijn lichamelijke ongemakken en ook niet over het nieuwe huis in Luweero wat mogelijk nooit af komt!!!

Waar dan wel over?? Over de HELDEN van Basajjansolo.
Basajjansolo is zoals velen van jullie weten de lagere school, waarvoor ik nu al meer dan 4 jaar vrijwillig werkzaam ben.
Van 2 leerkrachten en 35 leerlingen uitgegroeid tot een school met bijna 230 leerlingen, een hoofdleerkracht, 9 meesters en juffen, een boekhouder, een kok, een beveiligingsmedewerker, twee verzorgers voor de dieren en afwisselend, vrijwilligers vanuit Europa.

Kortom we zijn gegroeid en dat zal ook nog wel even zo doorgaan. Een lagere school telt in Uganda 7 klassen. De teller staat bij ons op Primary 6 (we zijn nog steeds een school in opbouw) en volgend jaar zal de school dus compleet zijn.
Enorm veel werk aan de winkel, maar met een groot team van medewerkers gaat het zeker de goede kant op. De eerste twee jaren was ik fulltime werkzaam voor de school om de verdere organisatie op te bouwen en vorm te geven in nauwe samenwerking met de directeur. Gelukkig heb ik me nadien langzaamaan terug kunnen trekken, want afhankelijkheid creëren is echt funest in ontwikkelingswerk. (mijn mening)
Natuurlijk gaat zo’n proces met vallen en opstaan, maar voor Afrikaanse maatstaven mogen we niet mopperen. Mij werd vorig jaar tijdens een presentatie over de school voor de Odd Fellows in Groningen gevraagd hoe en in welke mate de ontwikkelingen meetbaar zijn. Ha, een echte kritische vraag vanuit de Westerse wereld, maar wel begrijpelijk. Het opbouwen van zo’n school en proberen beter onderwijs te geven dan de reguliere scholen vergt tijd en veel uithoudingsvermogen. Er moet zoveel geïnvesteerd worden op het gebied van discipline, hygiëne, creativiteit, onafhankelijkheid, zelfredzaamheid, voorlichting en familieplanning en nog vele andere zaken. Maar als we zoals afgelopen jaar verschillende reacties van sponsoren krijgen dat de kinderen in 1 jaar tijd hun Engelse woordenschat zoveel verbeterd hebben in hun brieven en ze veel meer gedisciplineerd en assertief reageren naar bezoekers, is de school volgens mij wel op de goede weg. Maar feit blijft.................er is nog een lange weg te gaan.

Daarom is het ook zo fijn dat we vanuit Europa nog regelmatig steun ontvangen. Niet alleen van Nederlandse sponsoren en donoren, maar ook vanuit Finland, Duitsland en zelfs Korea en Japan. Want al die gebouwen waaruit de school nu bestaat betekent dat er flink is geïnvesteerd, waaraan ik, via jullie, mijn steentje niet echt (1 uitzondering is de kantoorunit die is afgebouwd en ingericht met sponsorgelden van Mr. Croneschool in Oudemolen) heb bijgedragen. Dat zijn grote projecten waarvoor in 1 keer een grote “slok” geld nodig is. Ik heb me de laatste jaren vooral bezig gehouden met de jaarlijkse en dagelijkse wensen van de school, zoals, lesboeken, verven van klaslokalen, schoolmaterialen, presentjes voor de leerlingen tijdens de rapportuitreikingen, scholing en training van de leerkrachten, mede financieren van een presentatiedag, het opstarten van nieuwe projecten zoals het maken van paperbeads (kettingen van papieren kralen), het hondenproject en het sportproject. Allemaal zeer belangrijke zaken wat ik met het gedoneerde geld kon financieren. Degenen die daaraan bijgedragen hebben heel hartelijk dank daarvoor. Een financieel jaaroverzicht is nog in de maak. Een beetje laat, ik weet het, maar zoals eerder vermeld, de omstandigheden werken helaas niet mee.
Belangrijk voor mij zelf is dat alles hier doorloopt zoals afgesproken. Voor jullie begrip wat betreft de verantwoording ben ik jullie vervolgens zeer erkentelijk.

Zeer belangrijk is natuurlijk ook de sponsoring van een twintigtal leerlingen (23 om precies te zijn) door jullie sponsoren en de aanschaf van een nieuwe melkkoe, wat mogelijk werd door de heren van “Odd Fellows” in Groningen en “Stichting Kinderopvoeding”.

Helaas is het allemaal anders gelopen afgelopen jaar vanwege de vreselijke diefstal in september waarbij de dieven niet alleen al onze bezittingen van waarde hebben gestolen als ook al de contanten die thuis lagen om de week nadien te betalen aan school en aan de firma die ons een koe zou verkopen.

Enfin het hele verhaal is bekend en staat ook vermeld in een vorig artikel op deze site. Wat nu zo vermeldenswaardig is, is het feit dat velen van jullie zo spontaan en hartverwarmend hebben gereageerd na de diefstal. En dus wil ik bij deze de HELDEN van Basajjansolo in het zonnetje zetten, want dankzij jullie heb ik alsnog bijna al het schoolgeld (minus 7%) kunnen betalen en is er na heel veel moeite en afdingen gelukkig ook nog een koe aangeschaft. De koe was echt een probleem, daar de prijzen enorm zijn gestegen het afgelopen jaar (momenteel kennen we hier in Uganda een inflatie van 30%!!!) en goede melkkoeien eigenlijk niet te koop zijn. Ze zijn zeer schaars en bezit je zelf dus een goed exemplaar, ben je wel gek om het te verkopen. Maar goed de koe is enkele weken geleden aangekocht. Helaas kan ze nog geen melk geven voor de pap voor de kinderen, daar ze drachtig is, maar dit was echt de enige optie die er was om voor de nieuw ontvangen gelden toch de schoolkoe te kunnen kopen. Als ze straks in augustus zal bevallen hebben we hopelijk daarna én een jong kalf én melk voor de schoolpap. Geduld is een schone zaak, zeker hier in Afrika. Maar gelukkig hebben mensen hier doorgaans engelengeduld.

Daarom HELDEN, mede namens de leerlingen en het schoolteam heel hartelijk dank, Bert (Papa) Veeman, De heer Aten en mevrouw Ensink, Thea Reuvekamp en haar gezin, mevrouw Reuvekamp-Schutte, Etien Veeman, Corry en Theo Visser, Hiske Brouwer en Berend Mussche,Ton Joling en Erik van Loenen, oom Koert en tante Lieneke Joling, Hans Joling, Irene Meuldijk en de heer en mevrouw Schulting.
En natuurlijk ook hartelijk dank aan de praktische HELDEN zoals mijn nicht Zwanet als ook mijn zus Etien die door de verkoop van de Arts en Crafts in Nederland en in Italie indirect ook een fijne bijdrage leveren aan de opbouw en verbetering van de educatie van de leerlingen van Basajjansolo.

Jaaroverzicht 2011:
Volgt nu een kort jaaroverzicht van Basajjansolo in 2011.
Zoals jullie inmiddels weten loopt een schooljaar in Uganda van februari tot december. De grote “zomer”vakantie is altijd in december en januari en verder is er vakantie in mei en in september. Een schooljaar bestaat uit drie termijnen van 12 weken.

Afgelopen jaar zaten er in het begin 190 leerlingen op school. De marketing dat jaar was zeer slecht georganiseerd en dat heeft zijn effect gehad op het aantal nieuwkomers. We zijn een privéschool en moeten dus volledig onze eigen boontjes doppen. Maar zeer weinig leerkrachten hebben de mentaliteit van een zelfstandige en dat komt het “aanbieden” van lesplaatsen niet ten goede. Gelukkig liep dat dit jaar in 2012 al een stuk beter.

Personeel:
Madam Resty is sinds anderhalf jaar met veel plezier en succes het hoofd van onze school. Zo leuk en vooruitstrevend om een vrouw als schoolhoofd te hebben. Enkele leerkrachten waren het afgelopen jaar allesbehalve gemotiveerd en beïnvloedden tevens de overige leerkrachten. Middels de uitslagen van de assessments (ja, ja we gaan hier echt mee met de tijd) zijn deze leerkrachten niet opnieuw geselecteerd en hebben we dit jaar drie nieuwe mannelijke leerkrachten. Deze heren zijn jong en gemotiveerd. Bovendien is de vrouw-man verhouding onder de leerkrachten nu ook weer in balans. (5-4) Vorig jaar was er slechts 1 mannelijke leerkracht aangesteld en zijn er maar liefst 3 leerkrachten bevallen van een baby, wat het lesgeven ook niet bevorderde, daar ze veel bezig waren met hun baby tijdens de les. Vanaf de tweede helft van dit jaar moeten leerkrachten met een baby zelf voor kinderoppas zorgen. De directeur pakt het allemaal wat professioneler aan.

Er is het afgelopen jaar ook een nieuwe kok gekomen. De vorige kreeg elders een aanstelling als docent. Fijn voor haar, maar nog steeds missen we haar, want ze was zeer goed in haar werk. Gelukkig krijgen de kinderen op tijd hun pap en lunch, maar toch een toegewijde kracht is hier echt goud waard.
De voeding van de kinderen liet het afgelopen schooljaar te wensen over. Allereerst was er geen melk in de pap (koe ziek en nieuwe koe kwam er eerst niet vanwege orde op zaken stellen in het koeproject en later vanwege de diefstal) en kregen de kinderen als lunch ook weer maïspap, daar de voedselprijzen met 30 tot 40 % stegen, waardoor het schoolgeld niet toereikend was en de ouders ook geen extra geld hadden om bij te leggen. De voedselprijzen zijn gelukkig iets gedaald, maar nog steeds is het leven hier erg duur ten opzichte van 2 jaar geleden. Als voorbeeld noem ik een kilo suiker, wat we begin 2008 voor 1200 Shs per kilo kochten. Nu is dat 5000 Shs!!!!!

Engelse taal:
Het Engels is, zoals eerder beschreven, het afgelopen jaar een stuk verbeterd. Buiten de les moeten de oudere kinderen verplicht Engels met hun docenten praten. Verder helpt het ook dat enkele leerkrachten uit een ander gedeelte van Uganda komen en dus de lokale taal, Luganda, niet machtig zijn. Verder zijn de kinderen zo gewend geraakt aan de Europese vrijwilligers bij ons op school, waardoor ze zich ook makkelijker in het Engels uiten. En wat te denken van de wekelijkse Engelstalige debatten op vrijdagmorgen. Daar verheugen de kinderen zich enorm op en bevordert in zoveel opzichten hun algemene en persoonlijke ontwikkeling.

Hygiëne:
Er is ook veel aandacht aan hygiëne besteed het afgelopen jaar. Met de introductie van vloeibaar zeep werden de kinderen enorm gestimuleerd om beter en vaker hun handen te wassen. Helaas zijn veel waterkannen stuk en hopen we dit jaar over nieuwe financiële middelen te beschikken om nieuwe en betere watervaten per klas aan te schaffen. Met alle stof (droge seizoen) en modder (regenseizoen) is dat geen overbodige luxe. Bovendien blijven de schoolboeken ook langer schoon. En wat te denken van al onze beesten op school.

Uitbreiding en aanschaf:
-Dankzij de verkoop van de paperbeads (de papieren kralen die de sponsoren als kerstcadeautje in de vorm van een kerstbal kregen) in Duitsland door onze vrijwilligster Miriam, is het kantoor en de lerarenkamer nu ook van stroom voorzien. Zeer belangrijk nu boekhouder Henry de computer gebruikt om jaarverslagen en budgetten in te voeren. En dat leraren ’s avond hun lessen kunnen voorbereiden, daar ze in hun eigen kamers geen stroom hebben.

-De vorige Duitse vrijwilliger Basti, heeft voor de school een varkensproject opgezet, waarover later meer. Maar de extra gelden die hij had ingezameld heeft de school kunnen gebruiken om land te huren (1,2 hectare), waar nu cassave , maïs en aardappelen worden verbouwd, zodat we in de toekomst in grote mate ons eigen voedsel voor de school kunnen produceren.

-Japanse vrijwilligers hebben de afgelopen zomermaanden hard gewerkt en de laatste twee leslokalen bekostigd en gebouwd. Die moeten verder worden afgewerkt, maar het ruige constructiewerk is nu klaar en daarmee de bouw van een voltallige school ook. Dit jaar geven we tot en met Primary 6 les en volgend jaar zijn we met de laatste klas P7 dus een volwaardige basisschool. Heeft lang geduurd en heel wat overredingskracht van mijn kant gekost, maar gelukkig ziet het management van de school ook in dat gestadige groei, waarbij elke klas over voldoende klas- en leermiddelen kan beschikken beter is dan vanaf dag 1 met een complete school te beginnen, zonder dat er voldoende voorzieningen voor zijn.

Projecten:
Om de zelfredzaamheid te bevorderen en in de toekomst mogelijk te maken zijn we de laatste 2 jaar druk bezig geweest met het opstarten en bekostigen van nieuwe projecten. De volgende zijn inmiddels gerealiseerd of hopen we binnenkort op te starten:

- Koeproject:
De school heeft nu twee melkkoeien. De eerste hebben we nu twee jaar en zou volgens de dierenarts zwanger zijn en in december bevallen. Vandaar dat er geen melk was. Maar helaas die zwangerschap bleek schijn en moet ze nu behandeld worden voor een nieuwe bevruchting. De tweede koe is vorige maand, na vele tegenslagen (eerst moest het project beter worden opgestart met verantwoorde boekhouding, toen was er geen goede koe te vinden, toen werd al het geld gestolen en na nieuwe donaties bleken de koeien enorm in prijs te zijn gestegen) dan eindelijk aangekocht. Een koe klaar om te melken bleek financieel gezien geen haalbare kaart, vandaar dat we voor een drachtige koe hebben gekozen. Dus ook van deze koe vooralsnog geen melk. Maar we hopen na de bevalling in augustus dan eindelijk onze leerlingen weer melk in de pap te kunnen geven en de overige melk te verkopen om zo extra schoolinkomsten te genereren. Dan hadden we nog een jong kalf, maar zij is helaas, ja echt afschuwelijk, verdronken twee maanden geleden. De school heeft vanwege de vreselijke droogte het kalf aan een koeienhoeder meegegeven nabij een klein natuurlijk meertje. Meneer koeienhoeder had het “druk” met andere zaken en heeft niet opgelet waardoor 5 koeien van de kudde het niet hebben overleefd. Arme beesten, zo triest en zeer kwalijk.

- Varkensproject:
Basti, zoals vermeld, heeft vorig jaar met ingezameld geld het varkensproject opgestart. Daartoe is er eerst een kleine stal gebouwd en hebben ze 8 biggen aangekocht. In eerste instantie zou het project gericht zijn op vleesvarkens (brrr, zo erg voor mij als vegetariër), maar na de verkoop van 5 varkens heeft men besloten om met de overige drie te gaan fokken. Lady Susi heeft 7 biggetjes op de wereld gezet en het eerste beestje is net vorige week verkocht aan een nieuwe eigenaar. Zo leuk die varkens. Als ik kom weten ze al precies dat ik ze lekker tussen de oren ga krabbelen en dat vinden ze zo fijn. Wel hebben we op verzoek van enkele Islamitische ouders de varkensstal af moeten schermen voor hun kinderen,die er overigens niets van snappen, daar ze het ook vooral leuke geinige beesten vinden en nog niet veel kennis hebben van de regels van de Koran.

- Hondenproject:
Bas en Solo, inmiddels omgedoopt tot Berney en Layla zijn de trots van onze school. Althans voor velen van ons inclusief leerlingen en enkele leerkrachten. Gedropt door de voorzitter van het schoolcomité op ons schoolterrein hebben Basti en ik ons erover ontfermt sinds vorig jaar mei. Ik heb het er al uitgebreid over gehad. Moeilijk proces, daar honden eerder lastig dan leuk zijn hier in Uganda. Behalve als waakhond dienen ze verder nergens voor, zo heerst hier de opvatting. Inmiddels zijn vele leerlingen helemaal verknocht geraakt aan de honden, zijn enkele jongens officieel aangesteld als hondenverzorgers en zijn de leerkrachten eraan gewend en liggen ze zelfs in de lerarenkamer onder tafel aan de voeten van de leerkrachten. Elke week bereid ik een extra lekkere maaltijd met echt hondenbrokken en vis uit Kampala. Wat een feest en wat een lieve beesten. Okay, ben heel blij al die kinderen te zien en te begroeten als ik het schoolplein oprij, maar mijn lieve schoolhonden weer te knuffelen en ze te horen janken van blijdschap maakt voor mij de dag helemaal goed. Het hondenhuis, zo mooi is het geworden dankzij jullie steun, komt nu helmaal goed van pas nu Layla onlangs 7 jonge hondjes heeft geworpen. Helaas kan ik er niet dagelijks voor zorgen, maar vrijwilligster Miriam is er ook gek mee en samen met enkele leerlingen hebben de honden een prima bestaan bij ons op school. Vele kinderen vragen nu aan hun ouders of ze een schoolhondje thuis mogen hebben. Geweldig toch!!!
Maar goed, de honden moeten ook echt een functie hebben volgens goed Afrikaans gebruik. En gelukkig maar, ze blijken uitermate actieve en felle waakhonden te zijn in de nacht. Daarmee boft onze beveiligingsmedewerker maar, die overigens de honden ook van eten voorziet.

- Craftsproject:
Inmiddels hebben de oudere leerlingen en enkele leerkrachten veel ervaring opgedaan ,met het maken van sieraden van paper beads. En met succes. De mooiste kleurcombinaties maken ze inmiddels en binnenkort willen ze nieuwe artikelen uitproberen. Zelf zou ik ze graag een workshop aanbieden van ervaren sieradenmakers in Kampala. Zou zo leuk zijn als dat middels sponsorgeld zou lukken dit jaar.
De sieraden worden in Europa door ex-vrijwilligers van de school goed verkocht. Je kunt ze ook vinden in mijn Arts en Crafts verzameling in Nederland, waarmee mijn nicht Zwanet regelmatig op markten of andere fairs staat.
Ook hopen we in de toekomst op school een mooie vitrinekast te kunnen aanschaffen, zodat we ze aan onze bezoekers kunnen laten zien en hopelijk verkopen.

- Voetbalproject:
Onze boekhouder Henry, heeft het voetbalproject opgezet vorig jaar. Elke middag na schooltijd oefent het voetbalteam. Het eerst succes is inmiddels geboekt door het schoolvoetbalteam van een naburige school te verslaan. En dat terwijl ons team nog maar kort trainde. De sportieve activiteiten hebben ook andere leerkrachten gemotiveerd en is er inmiddels ook een korfbalteam opgericht. Kortom, volop sportieve activiteiten op school, wat zelfs heeft geresulteerd in de jaarlijkse schoolsportdag in augustus, waar vele ouders op afkomen, omdat het voor het platteland zeer uniek is wat en hoe we het organiseren.
Helaas zijn ook voor dit project nog te weinig middelen beschikbaar om het verder te laten groeien en ontwikkelen.

- Kippenproject:
De fundamenten voor het kippenhuis (groot gebouw) staan er inmiddels al. Als er weer financiële middelen beschikbaar zijn, hopen we dat te kunnen afbouwen. De school wil dan kippen aanschaffen voor de leg, zodat de opbrengst van de eieren in de schoolkas kan vloeien.

- Agrarisch project:
Zoals eerder vermeld is er momenteel zeer veel agrarische activiteit op onze school. Vooralsnog wordt dat door enkele leden van het managementteam gedaan en twee landarbeiders, maar in de toekomst hopen we gereedschap voor onze leerlingen aan te schaffen, zodat ook zij les kunnen krijgen in werken op het land. Daar 80% van de Ugandese bevolking volledig is aangewezen op inkomsten uit de landbouw, zijn vele kinderen al van jongs af aan op de hoogte hoe ze gewassen moeten verbouwen. Maar door het extra te trainen op school kunnen ze hun vaardigheden verbeteren. Enige probleem is dat het land ver van school ligt en de leerlingen eerst bijna 5 kilometer moeten lopen om er te komen. Daar moeten we nog iets op verzinnen.

Goed om te vertellen is ook dat de veearts die elke twee weken op school komt de geïnteresseerde leerlingen extra training en scholing geeft over hoe met dieren om te gaan en hoe ze te verzorgen. De kinderen hangen elke keer weer aan zijn lippen, zo graag willen ze hier meer over weten.

Middels dit overzicht hoop ik jullie een beetje duidelijk hebben kunnen maken dat het een en al bedrijvigheid is bij ons op school. De kinderen barsten van de energie en willen het liefst van ’s morgens heel vroeg tot ’s avonds heel laat op school zijn. Om 18.00 uur ’s avonds moeten de laatste leerlingen echt naar huis gestuurd worden door de leerkrachten.

Zoals ik eerder schreef financieren Nederlandse, Italiaanse, Iranese en Oostenrijkse sponsoren 23 kinderen op school, waarvoor ik de contactpersoon ben. Ik probeer daar waar ik kan de contacten te onderhouden, maar het laatste jaar ging dat wat moeilijk vanwege drukte, afwezigheid en vooral stroomproblemen. Maar wees gerust, alles loopt hier verder prima en ik probeer in ieder geval middels een groepsmail jullie van tijd tot tijd van nieuwe informatie te voorzien. Die nieuwe informatie komt heel binnenkort, daar we de sponsoring gaan professionaliseren en dat wordt bezegeld met een heus contract, waarbij er drie keuzemogelijkheden zijn om te sponsoren. Daartegenover staat dat de ouders/ verzorgers van de gesponsorde leerlingen door ondertekening zich verplicht mee te doen aan een schoolspaarsysteem om zo dubbel profijt te hebben van de sponsoring. Een heel project, waar we veel tijd en energie in hebben gestopt, maar waarvan we hopen dat het in veel meer opzichten zijn vruchten afwerpt, waarbij alle partijen meer gebaat zijn. Meer nieuws volgt later.

Leuk is ook de Kerstpost die de leerlingen nu elk jaar maken en schrijven. Ik hoop dat het wordt gewaardeerd door jullie als sponsoren. Van sommigen krijgen de kinderen ook post en zelfs cadeautjes terug wat ze meer dan geweldig vinden. Daarvoor heel veel dank en ik zal binnenkort daarover nog nader berichten.

Daarnaast hebben de leerlingen van Mr. Croneschool uit Oudemolen en de leerlingen van onze school een soort briefuitwisseling. Zo’n twee keer per jaar worden er brieven en tekeningen uitgewisseld, wat de leerlingen prachtig vinden. Onze leerlingen vinden het reuze interessant en verbazen zich over de verhalen en foto’s vanuit Nederland. Leuk en heel leerzaam en we hopen dit nog lang vol te houden. Waarvoor natuurlijk een dank je wel op zijn plaats is aan de leerkrachten en leerlingen in Oudemolen.

Binnenkort hopen we ook te starten met een brief- of tekenuitwisseling met leerlingen van een brugklas in Assen, waar mijn vroegere buurvrouw en sportmaatje Irene docent tekenen is. Hopelijk belooft dat net zo leuk te worden. Onze vrijwilligster Miriam heeft al het een en ander verzameld op onze school.

Wat is nu precies mijn taak in dit geheel?
Niet zo heel veel meer. Vanwege andere werkzaamheden zoals de farm en het lesgeven in Kampala, kom ik nog 1 keer per week op school en ben aanwezig tijdens vergaderingen of andere activiteiten. Een soort consultant functie, waarbij ik alles even naloop, de zaken bespreek met de hoofdleerkracht, leerlingen en leerkrachten spreek en alle dieren een knuffel geef. Om dan vervolgens eens in de zoveel tijd met het managementteam tijdens een vergadering alles te bespreken. En volgens mij is dit zo prima. Des te meer de school op eigen benen staat, des te beter, zeker wat betreft de organisatie.

Helaas lukt dat op eigen benen staan op financieel gebied nog niet. Maar hoorde laatst van een vriendin van mij dat er geen school bestaat in Nederland die dat kan. Hier zal dat op termijn de grootste overwinning zijn, vandaar ook alle projecten die we opstarten.
Zelf had ik al een budget gemaakt voor dit jaar, zoals het beter ondersteunen van het sportproject, de aanschaf van lesboeken voor de P6 klas, de aanschaf van lesmaterialen voor de leerkrachten, zoals ik al die jaren heb gedaan, het schilderen van de lerarenkamer en enkele klaslokalen, het blijven ondersteunen van het hondenproject zoals voorlichting geven over honden en hun gezondheid en functie, het organiseren van workshops voor het Crafts project, maar bovenal om met lokale gezondheidswerkers een familyplanning project op te starten zoals dat hier heet. Waarin dan voorlichting over sex, HIV/aids, geboortebeperking en sexueel geweld wordt gegeven.
Maar helaas, dat alles is vooralsnog niet mogelijk vanwege die vreselijke diefstal. Ik ben meer dan dankbaar dat ik door de extra donaties de koe heb kunnen aanschaffen en dat het overgrote gedeelte van het lesgeld kan worden betaald, maar verder moet ik vooralsnog geduld hebben om andere wensen in vervulling te laten gaan. Heel blij ben ik dan ook met de extra bedragen die sponsoren betalen naast de schoolgelden. Daarmee is zoveel goeds te doen. Daarnaast probeer ik te kijken wat voor verder acties ik nog kan organiseren. De verkoop van mooie Ugandese kunstkaarten was 4 jaar geleden een groot succes, dus wie weet kan ik daar op voortborduren. Daarvoor moet ik nog even extra energie en inspiratie opdoen, maar als ik meer tijd heb hoop ik snel hierover van me te laten horen.

Voor nu wil ik nogmaals een ieder die een bijdrage levert aan de school of aan een sponsorleerlinge heel hartelijk bedanken en vooral ook de superhelden die de schade van de diefstal hebben weten te beperken. Jullie hadden het gejuich en handengeklap moeten horen toen ik het goede bericht aan het schoolteam vertelde. Dank lieve HELDEN.

Ik wens jullie allen een mooie start van het voorjaar toe en via deze weg wil ik mijn lieve vrienden Nader, Mina, Keywan, Laleh en Nima nogmaals heel hartelijk feliciteren met hun verblijfsvergunning. 10 jaar van onophoudelijk vechten en doorknokken om een veilige toekomst in Nederland op te bouwen zijn eindelijk verleden tijd. Eigenlijk te triest voor woorden wat betreft de houding van de Nederlandse overheid en des te meer een reden voor felicitaties aan mijn persoonlijke SUPERHELDEN!!!!!! Veel liefs en geluk, ook van jullie sponsorkind Suuna Joel, toegewenst voor de toekomst.

Warme groet vanuit Wobulenzi,

Jita Veeman

c/o Kigoman Mixed Farm Ltd.
P.O. Box 101
Luweero,
Uganda

Tel: Vanuit Nederland:
0900-1230081 even wachten 00256702100202 #
of
0900 -1230081 even wachten 00256772418180 (afsluiten met een hekje, 10 Eurocent per minuut)

Emailadres: jitaveeman14@hotmail.com


N.B. Bijdrages voor de school of
schoolgelden zijn altijd welkom
op rekeningnummer 500520 t.n.v.
J.F. Veeman te Bellingwolde
o.v.v. donatie Basajjansolo
school met, indien wenselijk,
óf de naam van het gesponsorde
kind óf het te sponsoren
project.