Terug van weggeweest!

Beste allemaal,

Terug van weggeweest zal ik maar zeggen.
Welgeteld twee jaar was ik van de weblog-aardbodem verdwenen.
Er waren verschillende redenen voor. Zowel zakelijk als privé. Enfin, dat zij zo en ik voel nu dat het tijd is om mijn gedachten, ervaringen of zaken die mij bezig houden zo nu en dan weer met jullie te delen.
Mijn enthousiasme wat ik voor iets of iemand voel of mijn zorgen om het een of ander . Gewoon omdat ik ben wie ik ben en ik het soms fijn vind om op afstand en in gedachten toch even bij jullie “aan de keukentafel te zitten” met een lekkere kop thee.

De afgelopen zomer heb ik een geweldige tijd gehad in Nederland, mede dankzij het mooie weer en de vele gezellige afspraken met vrienden en bekenden.
Helaas was mijn terugkomst in Uganda minder geslaagd vanwege enkele teleurstellenden ervaringen, maar gelukkig heb ik na een maand de draad weer opgepakt en heb me laten verleiden om me te storten in de culturele en artistieke wereld van Kampala.

Kampala is sinds enkele jaren het bruisende centrum van Oost-Afrika. En inderdaad bruist de stad van de activiteiten. Zo wordt er sinds enkele jaren elke maand een brochure, Arts 256 (www.facebook.com/ARTS256) , uitgegeven waarin alle culturele en artistieke activiteiten staan vermeld.

Zo kun je in verschillende delen van de stad op Salsa les, kun je Afrikaanse danslessen volgen, zijn er wekelijkse jam sessies voor nieuw opkomend talent, zijn er vele galerieën die maandelijks nieuwe exposities organiseren en zijn er legio cafés en bars met live muziek. Eén van die galerieën, genaamd Afriart galery (www.afriartgallery.org) is onlangs uitgeroepen tot eén van de top tien galerieën in Afrika. Volgende week is er de opening van een expositie van een lokale kunstschilder George Kyeyune.

Zo was ik vorige week zaterdag bij de opening van het Kampala Contemporary Art Festival, wat gedurende de gehele maand oktober bol staat van de activiteiten. (www.klaart.org)
Op de openingsdag werd het boda boda project getoond. Boda boda’s zijn de brommers met “chauffeur”, die je op een snelle en relatief goedkope manier naar alle delen van de stad brengen. Helaas niet altijd zonder gevaar. Maar gedurende deze mobiele expositie heeft men de boda boda’s getransformeerd in innovatieve, experimentele en dynamische kunstwerken. Heel bijzonder.

Zo was ik vorige week vrijdag ook uitgenodigd voor de jaarlijkse Nile Jazz safari (www.nilejazzsafari.com). Een jazzavond met een internationaal karakter waar de upper class van Uganda zich laat zien. Erg indrukwekkend, zeker ook het onderdeel “gezien en gezien worden”. Veel draait toch wel om het uiterlijk vertoon, zo heb ik gemerkt. En de doelgroep die door deze jazz safari wordt aangetrokken laat zich dan ook alleen maar zien op bijeenkomsten waar je diep in de buidel moet tasten. De prijzen voor deze avond varieerden van 160.000 Shs (47 Euro) tot 500.000 Shs. (147 Euro)
Gelukkig had ik een vrijkaartje ontvangen vanwege mijn mede sponsoring (www.fezah.com) van een nieuwe opkomende saxofonist in Uganda, genaamd Michael Kitanda. Bofte ik maar mooi mee en heb zo een hele bijzondere avond gehad.
Met optredens van Michael Kitanda, de Amerikaanse jazz gitarist Norman Brown en de Amerikaanse jazz band Tizer uit San Diego, was het een zeer professionele en spetterende avond. Het publiek is volgens mij nog niet zo zeer gewend aan Jazz, want pas toen R&B zanger Joe Thomas opkwam na de pauze brak men zo’n beetje de tent af en was het voor mij tijd om naar huis te gaan, daar ik toch al genoten had van het jazz spektakel.

Maar de meeste indruk heeft toch wel het Bayimba Festival (www.bayimba.org ) op mij gemaakt. Drie dagen lang van 12 uur in de middag tot 12 uur ‘s nachts is het Nationale Theater met omliggende terreinen omgedoopt in een muzikale en artistieke arena. Opkomend talent, bestaande bandjes, lokale dansgroepen, kunstenaarsprojecten, muzikaal talent uit Uganda en andere Afrikaanse landen; kortom een geweldige culturele belevenis, wat nu alweer voor de 7de keer werd georganiseerd en wat elk jaar meer enthousiast publiek trekt. En met een dagelijkse entree van slechts 2.000 Shs. (60 Eurocent) ook voor iedereen toegankelijk.
Zo loop je op een avond van een breakdance voorstelling buiten het theater binnen om naar de oudste zanger van het land te luisteren, dans je op de mooie ritmische muziek van de Sarabi band uit Kenia of raak je geëmotioneerd door een geweldig optreden van schoolkinderen uit Noord Uganda die met hun traditionele akoestische instrumenten echte talenten blijken te zijn.

Deze 50 kinderen van “Star Education Center” school waren notabe ‘s morgens vroeg vanuit Noord Uganda naar Kampala afgereisd om in de namiddag tijdens het Bayimba festival op te treden. Met al hun inzet en muzikaliteit gaven ze het dolenthousiaste publiek een geweldig optreden. Ikzelf was zo onder de indruk dat ik ze persoonlijk wilde bedanken. Toen bleek dat ze na het optreden zonder versnapering direct in de bus moesten stappen om aan de lange terugreis te beginnen heb ik ze alle 50 spontaan een frisdrankje aangeboden, want dat was wel het minste wat ze verdiend hadden. Mij hadden ze in ieder geval een geweldige namiddag bezorgd.

Aanstaande woensdag heb ik 12 dames uitgenodigd om samen mijn verjaardag te gaan vieren. We gaan eerst gezellig samen eten bij een Indiaas restaurant om vervolgens de avond af te sluiten met een uitvoering van de jazz groep CNIRBS uit Duitsland. Een verjaardag met een internationaal tintje, maar omringd met puur Hollandse dames. Daar verheug ik me op.

Enfin, geniet mee met de foto’s en een enkel filmpje en zie zelf hoe
artistiek Kampala bruist.

Ik wens jullie een fijn najaar toe in goede gezondheid.
En heel fijn dat jullie weer van de partij zijn, wat betreft het lezen van deze website.

Tot een volgende keer.

Groeten,
Jita