Een onvergetelijke verjaardag.
Door: Jita Veeman
Blijf op de hoogte en volg Jita
18 Oktober 2010 | Oeganda, Kampala
Knip, knip, knip, knip……………zo ongveer begon dit jaar mijn verjaardag, terwijl ik mijn ogen nog amper kon openen. Het was schemerig licht, naast mij in bed was de plek leeg…… Mijn eerste verjaardagscadeautje was er een van grote activiteit; de heg knippen. Herbert had de slaap niet meer kunnen vatten en zodoende was hij in de duisternis, gewapend met hoofdlamp, begonnen te knippen. Bijzondere start van mijn verjaardag en heel lief.
Tijdens het ontbijt zijn grote cadeaudoos uitgepakt met een mooie plumeax, een schoonmaakdoekje en grote repen echte chocolade. Daarvoor was hij de dag tevoren helemaal op zijn brommer (136 kilometer heen en terug) naar Kampala gereden. Had zelfs nog een bon van de security gekregen voor fout parkeren. Sneu geld en alles gekocht en betaald van zijn eerst verkochte ananassen.
Terwijl Herbert naar de farm reed ben ik al vroeg op pad gegaan om de lekkernijen voor de kinderen op school te kopen. Had de dag tevoren al 15 grote trossen kookbananen ( van onze eigen farm natuurlijk) afgeleverd op school en hoopte zo mijn verjaardag met alle kinderen te kunnen delen door ze een lekkernij en hun favoriete maaltijd te geven. Verheugde me er erg op en wist nog van twee jaar geleden toen ik ter ere van mijn verjaardag alle kinderen een tandenborstel en tandpasta had gegeven, dat ze het heel opwindend vonden, daar verjaardagen hier niet of nauwelijks worden gevierd. Het zit totaal niet ingebakken in de cultuur, maar voornaamste reden is toch wel dat men te arm is om het te vieren. Cadeautjes kopen, vele gasten iets lekkers serveren, dat is gewoon veel te duur voor de mensen hier.
Met 120 chapatti’s en enkele grote 5 literflessen limonade arriveerde ik even later om half elf op school. Precies op tijd voor de start van de pauze. De jongste kinderen van de Baby, Top en P1 klassen gaan alleen ’s morgens naar school en daarom had ik voor hun de chapatti’s (Ugandese pannenkoeken) gekocht, die ze samen met de pap gretig naar binnen werkten. Voor sommigen was het echt een hele opgave om netjes in de lange rij (118 kinderen) af te wachten. Zo aandoenlijk om te zien hoe ze knielen als dank terwijl ik ze de chapatti gaf.
Verder viel me op dat iedereen heel geheimzinnig heen en weer liep op school, Florence de kok, was met vele pannen in de weer om de lievelingsmaaltijd van iedereen voor te bereiden en sommige lokalen mocht ik niet betreden, zo werd mij verzocht. Liet het maar mooi geworden, maar was totaal niet voorbereid op wat even later allemaal stond te gebeuren……
Ik werd heel officieel door twee meisjes van de P4 klas de nieuwe, nog niet geheel afgebouwde, P5 klas binnengeleid, waar mij een wel heel warm welkom werd geheten door 100 kinderen en alle leraren plus overig personeel alsmede de voorzitter van de school, de heer Basiita. Al zingend en dansend begon dit feest en na het volkslied en de gebruikelijke prayers werd ik officieel toegesproken door 1 van de leraren die als master of ceremony optrad.
Tussen de toespraken door was er veel tijd voor zang en dans en tijdens deze optredens kwamen alle kinderen helemaal opgetogen en blij mij hun cadeautjes overhandigen. Zo aandoenlijk, zo hartverwarmend!!!
Tijdens mijn toespraak wist ik dan ook niet hoe ik iedereen moest bedanken en was werkelijk tot tranen toe geroerd vanwege zoveel aandacht, liefde en warmte. Met weinig tot geen middelen en al helemaal geen geld had men mij een onvergetelijke dag bezorgd. De klas was aangekleed met bananenbomen opgefleurd met ballonnen. Verder waren de oudste jongens al djembe spelers heel actief. De kinderen en hun ouders hadden hun cadeautjes zorgvuldig uitgekozen en ingepakt. Zo kreeg ik wel 15 papaya’s, enkele aardappels, 40 eieren, 22 stammen suikerriet, 3 trossen bananen, 3 witte kolen, 4 tomaten, 2 jams (wortel van plant), 4 struiken buga en nakati (lokale groente als spinazie of andijvie), 3 broden, vele pakjes koekjes, 4 borden, 2 kommetjes, een halsketting, kunstbloemen, een wasteil, een zelfgevlochten mat, zelfgevlochten placemats en onderzetters, een christelijk stripboek, snoepjes, geldmuntjes (100 Shs), wel 25 tekeningen en briefjes en zoveel meer. Aandoenlijk was het cadeautje van leerling Kawesa, die me 3 kleine broodjes gaf, waarvan 1 exemplaar al gedeeltelijk was opgegeten. De verleiding was voor het arme kind blijkbaar te groot tijdens zijn lange wandeling naar school.
Heel mooi en persoonlijk is ook het ontvangen wandkleed van de leerkrachten. Een plastic gevlochten zak, omzoomd met repen stof en daarop mijn naam en tekst geborduurd. Prachtig en met liefde ontworpen en gemaakt.
Kortom mijn verjaardag was echt onvergetelijk. Ben nooit zo’n verjaardagvierder zoals jullie weten, maar als je dat kan delen met al onze kinderen van de school, is dat hartverwarmend. De leerlingen en leerkrachten hebben er echt een hele week, zo is mij verteld, naar uitgekeken doordat ze zang en dans moesten instuderen en het totaal niet gewend zijn om een verjaardag te vieren. Daarom is het zo fijn om het samen te vieren door ze allemaal mee te laten delen in de feestvreugde. Heb er dan ook mijn Nederlandse lesdag in Kampala voor omgezet, maar dat begrepen de cursisten gelukkig wel.
Trouwens ik werd al vele weken eerder heel blij verrast door mijn zus met wel een heel mooi cadeau. Ik had haar gevraagd om via internet mijn nieuw bestelde fototoestel (de vorige was gestolen) te betalen met mijn creditcard, daar dat mij met het trage internet alhier niet lukte. Alles was goed geregeld volgens haar, maar al wat ik zag, geen afschrift van de betaling. Op mijn herhaaldelijke vragen reageerde Etien ook niet. Vreemd. Maar toen ik haar dan eindelijk aan de lijn had zuchtte ze verongenoegd dat ik toch ook echt onmogelijk was om alles zo minutieus bij te houden en dat de verrassing nu dan maar voortijdig over moest zijn. Goh, wat jammer dat ik haar surprise en gulle en spontane gift zo verstoorde. Maar mijn dankbaarheid is des te groter met zo’n fantastisch cadeau. Zijn alweer heel wat mooie en bijzondere foto’s gemaakt met het toestel. Grazie Etien e Gigi!!!!!
Verder wil ik een ieder hartelijk bedanken voor jullie felicitaties voor mijn verjaardag. Hoofdzakelijk vele mails en enkele gezellige telefoontjes van Gepke, Etien, Papa, Monique, Anne en de cursisten van de Nederlandse les. Daarnaast SMS-en en mooie kaarten met lieve woorden van Gepke en Susan. Oh ja, en enkelen vroegen me of hun post al was gearriveerd. Helaas, maar blijf me dan nog lange tijd jarig voelen met de nog te ontvangen post, toch?
Kortom, in Uganda viert men over het algemeen (zeker op het platteland) geen verjaardag, maar ik heb een geweldige dag gehad.
Hoop dat zo alle vragen over mijn verjaardag en hoe ik het heb gevierd een beetje zijn beantwoord. Ik zal proberen binnenkort persoonlijk op mails te reageren, maar met de huidige stroomproblemen (al 5 weken geen stroom overdag en ’s avonds is het vaak te zwak voor gebruik) is dat een hele uitdaging.
Lieve groeten, mede namens Herbert,
Jita
N.B. Mijn grote opluchting (zie vorige tekst op deze website) van alweer 5 weken geleden is helaas achterhaald. Ben benieuwd hoe de “wijze heren en dames” van dit kabinet zich zullen staande houden tegenover de opruiende taal van Wilders. Sterkte ermee en laten we hopen dat het meevalt.
Nieuws uit Uganda:
-Vanmorgen, maandag 18 oktober is David van Rosmalen, de zoon van mijn vriendin Henske, gearriveerd op vliegveld Entebbe hier in Uganda. Hij is met 5 andere jongeren geselecteerd door World Vision om als ambassadeur de HIV/Aids problematiek van Afrika onder de aandacht te brengen van jongeren in Nederland. Ze zullen kennis maken met jongeren uit Noord-Uganda die HIV positief zijn of Aids hebben. Terug in Nederland zullen ze een jaar lang voorlichting en gastlessen geven op scholen. Wil je David volgen, klik dan op www.zipyourlip.nl en ga naar blogs of youth ambassadors.
-Het nieuws over de school alsmede de farm hebben jullie nog steeds van mij te goed. Stel jullie geduld wel op de proef, maar dat geldt voor mij even zozeer met al 5 weken geen tot weinig stroom en ook al 2 weken geen water. Kortom, ben druk met van alles en loop tegelijkertijd een beetje achter de feiten aan te hollen. In Afrikaans tempo gaat het allemaal goedkomen…………
Postadres: Jita Veeman
c/o Kigoman Mixed Farm Ltd
P.O. Box 101
Luweero
Uganda
Email: jitaveeman14@hotmail.com
Telefoon: 0900-1230079/81 - (even wachten) 00256702100202# (nummer snel draaien en
afsluiten met een hekje) ( 10 cent per minuut vanuit Nederland)
of
0900-1230279 – (even wachten) 00256702100202# (9 cent per minuut)
Of
0900-4560409 – (even wachten) 00256702100202#
Let op? Kosten veranderen bijna wekelijks. Laatste cijfer van de telefoonnummers van de providers veranderen dan. Dit wordt ook aangegeven als men belt.
-
18 Oktober 2010 - 09:44
Jeannette:
Lieve Jita,
Prachtig verhaal.....vooral die ene leerling ,die de verleiding niet kon weerstaan....prachtig!Dan weet je waar je dit allemaal voor doet!Super!
Liefs,
Kurt en Jeannette. -
18 Oktober 2010 - 10:01
Petra:
Hoi Jita,
alsnog van harte gefeliciteerd. Geweldig zoals de ontvangst op school was, kan me voorstellen dat dit zwaar emo was. Blijf je volgen, liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley