Jaarverslag 2010, Basajjansolo school.

Beste vrienden, sponsoren en donoren van Basajjansolo school en andere bezoekers van deze site,

Graag neem ik jullie dit keer mee naar het jaaroverzicht van Basajjansolo school, waarvoor ik mij nu alweer 3 jaar vrijwillig en met veel enthousiasme inzet. Zoals reeds eerder vermeld is het er door drukke werkzaamheden niet van gekomen om iedere sponsor afzonderlijk, uitvoerig en vooral op tijd te berichten. Daarvoor mijn excuses, maar wees gerust de werkzaamheden voor de school en de leerlingen gaan onverminderd voort en ik zal trachten de persoonlijke nieuwsbrieven met foto’s de komende tijd te versturen.

Het was een leerzaam, heftig, mooi en uitdagend jaar voor Basajjansolo en haar team. Het was ook het eerste jaar waarin ik mij grotendeels uit de dagelijkse leiding heb teruggetrokken en men er zo aan kon wennen om zelf de kar te trekken. Daartoe had ik vanaf oktober 2009 al een nieuwe boekhouder ingewerkt. Vreemd mannetje die tijdens de vergaderingen lag te slapen, maar heb hem het voordeel van mijn twijfel gegeven, wat achteraf gezien niet had gemoeten. Hij heeft er het eerste half jaar een potje van gemaakt. Was weinig tot niet in zijn kantoor te vinden en heeft geen enkel gedegen financieel overzicht in al die tijd opgesteld. Uiteindelijk heb ik de eigenaar van de school, Waddimba Sam, voor de keuze gesteld. Of hij blijft samenwerken met bewuste boekhouder en ik vertrek óf hij ontslaat hem en we gaan verder op de ingeslagen weg. Een heftige tijd en heeft me wel wat slapeloze nachten bezorgd, maar we zijn uiteindelijk met een nieuw frisse jongeman als nieuwe boekhouder in zee gegaan en dat is een wereld van verschil. De ongecontroleerde uitgaven (gelukkig geen diefstal) waren echter een feit en tezamen met het terugtrekken van een Amerikaanse sponsor heeft dat de school zodanig veel geld gekost dat we dat verlies niet meer hebben kunnen compenseren en de leerkrachten met weinig tot geen salaris met verlof zijn gegaan om Kerst en Oud en Nieuw te vieren. Heel triest en allesbehalve motiverend, maar heb verder niets willen compenseren omdat men met vallen en opstaan moet leren en voelen om op eigen benen te staan.

De Amerikaanse dame heeft haar sponsoring van 20 leerlingen op moeten geven omdat ze door een internetdief (heeft volgens mij wel een meer professionelere naam, maar daar heb ik nu eenmaal totaal geen verstand van) is opgelicht. Deze persoon heeft in naam van onze schooleigenaar en zelfs met gebruik van zijn emailadres haar met hele geloofwaardige verhalen geld laten overboeken naar Uganda, wat ze in al haar naïviteit en zonder verificatie heeft gedaan. Resultaat was dat er vanaf het begin van het schooljaar geen geld meer kwam voor de 20 leerlingen. De ouders zijn daarna ingelicht en hebben geprobeerd om het financiële gat te dichten, maar ook zij waren niet bij machte om dit plotselinge verlies te compenseren. Heel triest allemaal en het heeft de directeur vele diepgaande gesprekken gekost om de dame in Amerika ervan te overtuigen dat hij niets van doen had met deze oplichting. Schijnt helaas veel vaker voor te komen hier, zo heb ik later ervaren.

Afgelopen augustus is plotsklaps ons ervaren en hardwerkend schoolhoofd vetrokken zonder iets van zich te laten horen. Okay, ik wist dat hij ontevreden was over zijn salaris en had hem geadviseerd hierover in discussie te gaan met de schooleigenaar Waddimba Sam. Hij weigerde dit en vond dat de school naar hem moest komen. Zijn trots was te groot, maar ik had echter niet voorzien dat hij als verantwoordelijk mens de school zo ineens kon verlaten. De leerkrachten stonden er toen helemaal alleen voor. Waddimba Sam was voor een conferentie in Europa en zijn plaatsvervanger was ziek. Heb daar waar kon de leerkrachten gesteund en geadviseerd en heb vol trots moeten vaststellen dat ze de honneurs prima hebben waargenomen. Er moest in heel korte tijd nog een schoolsportdag worden georganiseerd, daar die al gepland stond. Dat is allemaal voortreffelijk gegaan. Hulde aan de leerkrachten derhalve.
Om het verhaal nog wat verdrietiger te maken werd de nieuw aangestelde hoofdleerkracht afgelopen november op last van de vorige hoofdleerkracht gearresteerd, omdat ze belastende informatie over hem zou hebben verspreid. Na een samenkomst op het politiebureau bleek daarvan geenszins sprake te zijn en is het vorige schoolhoofd met zijn staart tussen zijn benen afgedropen. Wel was hij zo fair om zijn excuses aan te bieden. Jammer, hij was een hele goede en ervaren leerkracht, maar delegeren was niet zijn sterkste kant en ook het motiveren van zijn team ging hem niet goed af. Een beetje een einzelganger die het echte overleg vaak uit de weg ging. We wensen hem als schoolteam het allerbeste, maar richten ons op dit moment volledig op de toekomst . Met Madam Resty als nieuwe hoofdleerkracht en schoolhoofd zijn we heel content. Zo leuk ook dat ze een vrouw is.

We hebben van meerdere leerkrachten afscheid moeten nemen dit jaar. Er waren twee leerkrachten in opleiding actief op onze school, maar die voldeden niet aan onze eisen. Madam Justine, een leerkracht vanaf het eerste uur, is gescheiden en moest derhalve haar gezin verlaten en is teruggegaan naar haar eigen familie in west Uganda, zelfs met achterlating van haar jong zoontje. (vreselijk!!!) Verder hebben we master Francis moeten ontslaan, daar zijn alcoholverslaving een te groot probleem werd. Hij is zelfs twee keer dronken voor de klas gesignaleerd en heeft kinderen lijfelijk gestraft, wat we bij ons op school niet willen dat dat gebeurt. Jammer, want hij was een goede docent, maar alcohol maakt nu eenmaal meer kapot dan je lief is.
Doordat ook het leerlingenaantal behoorlijk is gegroeid hebben we dit jaar dan ook verscheidene nieuwe leerkrachten moeten aannemen. Daartoe heb ik een sollicitatieprocedure opgesteld. 3 ervaren leerkrachten van scholen in Kampala, de schooleigenaar, de hoofdleerkracht en ik zelf, nemen de gesprekken af. Daarnaast moeten potentiële kandidaten enkele testen maken en heb ik een eenvoudige psychologische test opgesteld, waar ze echt van bibberen, daar dat niet in hun cultuut past. Hoezo praten en denken over jezelf en aangeven wie je bent en wat je voelt. Heel eng, maar ook zo leuk om te zien dat sommigen het naderhand echt heel interessant en leerzaam vinden. Voor onze school een extra maatstaf om beter in te schatten wat voor vlees we in de kuip halen.

Het lerarenteam heeft twee grote evenementen georganiseerd dit jaar, wat heel geslaagd was. Eerst de school sportdag, waarvoor ze de leerlingen heel veel hebben laten trainen. Helaas was ik die dag niet aanwezig, vanwege andere verplichtingen. Men was naderhand heel tevreden en de de ouders die het evenement hadden bezocht waren erg enthousiast. Van jullie donaties heb ik voor alle leerkrachten een trainingspak gekocht, zodat het er allemaal heel professioneel uitzag. Wat een plezier en wat een voorpret heeft iedereen gehad.

Daarna, in september, was er de jaarlijkse “speechday”, waarvoor vele gasten en alle ouders waren uitgenodigd. De school presenteerde zichzelf en de kinderen traden al zingend , dansend en acterend op. De presentatie was zeer goed dit jaar en mede door het aantrekken van een zang- en dansleraar van Kampala was het een mooie, succesvolle dag. Wederom complimenten voor de leerkrachten die ook dit evenement zelf en zonder leiding (schoolhoofd was vetrokken) hebben voorbereid.

Op persoonlijk vlak is er ook het nodige gebeurd. De schoolvoorzitter, Mr. Basiita, is erg ziek geweest. Helemaal duidelijk is het niet, daar over zijn ziekte Aids, liever wordt gezwegen, maar waarschijnlijk heeft het te maken met verkeerde of helemaal geen inname van medicijnen. De steun en toeverlaat van de hele familie (Mr. Basiita is de oom van Waddimba Sam) is op haar kraambed overleden. Zij was de zuster van Waddimba Sam en zorgde als ervaren verpleegkundige voor de medicatie van vele familieleden met Aids. Ook is er een dochter van Mr. Basiita overleden dit jaar. De zoveelste in rij. Verdrietige tijden dus.
Verder zijn er enkele ouders van onze leerlingen overleden, wat helaas veel voorkomt hier op het platteland. Medische hulp is nog zeer bepekt en als men er geen geld voor heeft houdt het helemaal op.
Gelukkig is er ook positiever nieuws. Twee leerkrachten, Madam Ruth en Madam Mariam, hebben het leven geschonken aan een baby girl. De moeders en baby’s maken het goed en al na twee weken waren de leerkrachten weer op school. Wel druk doende met bortsvoeding geven en baby’s verschonen wat niet ten goede komt aan het lesgeven van de 35 kinderen of meer in hun klas. Maar, zo gaat dat hier nu eenmaal en kun en moet je ook niet alles naar je “westerse” hand willen zetten.

Het belangrijkste nieuws is natuurlijk hoe het met de leerlingen gaat. Want, om hun draait het per slot van rekening allemaal op school. Met de meeste kinderen gaat het heel goed. Ze vinden school geweldig en zijn er niet weg te slaan. De eersten zijn er al voor 07.00 uur en de laatsten moet men echt naar huis sturen zo tegen zessen in de avond. Het zijn gediciplineerde kinderen geworden en ze luisteren veel beter dan een paar jaar geleden. Een oud-vrijwilligster,Silvia, die na 2 jaar de school weer bezocht viel dat ook meteen op. De school telt nu twee kleuterklassen en 4 lagere school klassen. Volgend jaar beginnen we met de P5 (Primary 5) klas en over twee jaar zal dan de school volgroeid zijn met de P7 klas. Er zijn afgelopen jaar zo’n 230 leerlingen gestart, waarvan er een kleine 200 examen hebben gedaan. En dat, terwijl we met amper 35 leerlingen begonnen begin 2008. Dit schooljaar 2011 verwachten we een aanzienlijke groei, wat ook hoogst noodzakelijk is om de kosten te kunnen dekken en met name de salarissen te kunnen betalen.

Zoals jullie mogelijk weten worden meerdere leerlingen wat betreft hun schoolgelden gesponsord door vrienden, familie en kennissen van mij. Ik probeer eens in de zoveel tijd de sponsoren te berichten over hun sponsorkind. Bezoek de leerlingen als het even kan eens per jaar en stuur dan leuke foto’s op naar de sponsor, wat, zo heb ik begrpen, erg wordt gewaardeerd. De kinderen die gesponsord worden komen uit voornamelijk arme gezinnen of hebben in vele gevallen zelfs geen gezin meer en worden opgevoed door een (oude) oma. Dank lieve Basajjansolovrienden voor jullie steun en support. Zou jullie zo graag willen uitnodigen om te laten zien wat jullie hulp betekent voor deze kinderen en hun families. Sommigen van jullie sponsoren nu alweer voor het derde jaar.
De kinderen hebben jullie allemaal een kerstgroet gestuurd en ik hoop dat dat door jullie is ontvangen. Heb de laatste twee weken zelfs leuke kerstpakketjes terug ontvangen voor enkele kinderen en zal dat met veel plezier aan ze geven als ze begin februari weer naar school gaan. (late Kerst dus) Wat zullen ze blij en opgewonden zijn. Mochten jullie volgend jaar de kerstwensen op tijd aan de kinderen willen meegeven, dan zul je het eind oktober al moeten versturen. De post doet er doorgaans een maand over en begin december sluiten alle scholen hun deuren voor de grote eindejaarsvakantie van 2 maanden. Maar dat even terzijde. Alle post is meer dan welkom, wanneer dat ook moge zijn.
Mij wordt vaak gevraagd wat jullie zoal kunnen sturen. Potloden, etui, rukzakje voor huiswerk, kleurboeken, mooie glitterpennen, creatief gum, kindhorloge, kaatsballen, puzzels, T-shirt met Hollandse afbeelding, schriften, caps en vooral een foto van jullie zelf of Hollandse omgeving zijn meer dan welkom, om maar wat te noemen. Maar natuurlijk is het sponsorship al fantastisch op zich.

Omdat ik toch wel een behoorlijke achterstand heb in het verstrekken van individueel nieuws over sommige sponsorkinderen wil ik hierbij graag een beknopt overzicht geven van alle kinderen en hun schoolresultaten. Meer nieuws, voor wie dat nog tegoed heeft, volgt dan later via jullie privemail.

Extra note:
Pffff, had alles zo mooi in een tabel gezet, maar dat accepteert deze site niet. Ik stuur het nu per groepsmail door. Een ieder die niet gemaild is, laat het me alsjeblieft (met mailadres) weten, dan stuur ik het alsnog.

Verder kreeg ik afgelopen zaterdag 15 januari een grote envelop met post uit Nederland van Mr. Croneschool in Oudemolen. Wat een geweldige verrassing en wat zullen onze kinderen al die tekeningen en in het Engels geschreven briefjes geweldig vinden. We zullen het contact zeker vervolgen.

Bijzonder leuk nieuws valt te vertellen over 1 van bovenstaande leerlingen. Haar naam is Namagembe Proscovia. Toen ik begin 2008 op school kwam zat ze in de P2 klas en kon nog steeds niet lezen en schrijven. Haar vader was net overleden en ze werd en wordt opgevoed door haar oma. Ze had tot die tijd nog nooit een blanke gezien en is die dag gillend weggerend toen ze mij zag. Alsof ze een spook zag. We zijn inmiddels dikke maatjes geworden. Van een schuchter analfabetisch meisje is ze nu de ster van de klas. Leert graag en veel en behaalt goede resultaten. Ze moest samen met oma en twee broers noodgewogen verhuizen en woont nu heel ver van school. Haar grotere broer heeft een oude fiets en daarmee komen ze naar school. Als ze moet lopen haalt ze het bijna niet qua afstand. Helaas is broerlief vaak ziek en is zij zodoende ook regelmatig absent, wat ze heel erg vindt. Ze is de trouwe hulp van onze kok Florence en is echt een mooi voorbeeld hoe een arm en onderontwikkeld meisje zich kan ontwikkelen. Gelukkig heb ik voor haar weer een enthousiaste sponsor gevonden, want helaas kan oma haar niets anders geven dan wat voedsel van het land. Een mooi voorbeeld waar sponsoring van educatie toe kan leiden. En het is te hopen dat ik haar succesverhaal kan voortzetten in de toekomst. Er zijn zeker meer van deze voorbeelden te noemen.

Natuurlijk verdient een ieder van jullie een pluim voor jullie geweldige ondersteuning. Het geeft de kinderen, hun gezinnen en de school echt een boost. Velen van jullie hebben vaak een groter of zelfs veel groter bedrag gestort dan de te betalen lesgelden. Dat was en is meer dan welkom en is, zoals in onderstaand overzicht is te zien, heel goed besteed.
Naast de sponsorgelden heb ik ook enkele vrije donaties ontvangen die ook welbesteed zijn op en voor de school. Dank Papa, Otto en Olga Meyling voor jullie geweldige bijdrages. Theo en Corry Visser hebben een estafette loop van de RUN in Winschoten gesponsord en de school een mooi bedrag geschonken. Geweldig initiatief.
Jeannette van den Brink heeft het lot van haar sponsorkinderen en hun oma’s zeer aangetrokken een heeft een zodanig bedrag geschonken dat beide huisjes van de oma’s gerenoveerd of zelfs afgebouwd kunnen worden. Klasse en tranen van geluk biggelden over de wangen van de oude Jaajja’s (=oma’s)
Verder hebben mijn oud collega’s van het Noorderpoort College in Stadskanaal zich ingezet en hebben op een educatiemarkt voor een fantastisch bedrag aan Paperbeads (mooie kettingen van gedraaid papier)verkocht.
Zoals we hier zeggen webale nyo, webale nyo, webale nyo!!!!!

Ik zou nog veel, maar dan ook veel meer kunnen vertellen over de school, de educatie, de vrijwilligers en de toekomstplannen, maar zal dat t.z.t. in een volgende nieuwsbrief op mijn site behandelen. Feit is dat we nog steeds heel hard aan de weg moeten timmeren. De schoolgelden zijn niet toereikend om de leerkrachten goede salarissen te betalen en meer geld vragen zorgt ervoor dat we als zovele prive scholen een elite school worden voor de beter verdienende gezinnen. En dat is nu juist niet het wat de eigenaar van de school voor ogen stond. Hij wilde juist een school opzetten waar kinderen van arme gezinnen een kans krijgen op beter (dan de overheidsscholen) onderwijs. Er zal dus hard gewerkt moeten worden om middels projekten (het houden van kippen, varkens, het maken van kaarsen, paperbeads kettingen, schoolkrijt etc, etc.) een financieel gezonde toekomst op te bouwen voor de school.
Want onafhankelijkheid is toch hetgeen waarnaar ik streef op termijn. De school zal en moet t.z.t. op eigen benen staan en zichzelf kunnen bedruipen. Tot die tijd heeft Basajjansolo echter nog een pittig steuntje in de (financiële) rug nodig. Ik hoop stilletjes ook de komende tijd op jullie steun, zolang dat nog nodig is. Ik zal er op toezien dat de schoolleiding de toekomstplannen verder gaat ontwikkelen en uitvoeren. En wat betreft de uitgaven,die doe ik allemaal zelf en geen cent wordt daarom teveel betaald. Ben soms wel een dag op pad (op eigen kosten uiteraard) om voor de goedkoopste prijzen producten en materialen aan te schaffen. Hollandse zuinigheid zullen we maar zeggen, zeker als het om jullie gul geschonken geld gaat.

Wat het geld betreft, hieronder staat het financieel jaaroverzicht van 2010.
Mochten jullie vragen hebben, laat het me dan alsjeblieft weten. Wie weet wat jullie nog voor goede ideeën en bruikbare tips kunnen geven.
En……..mochten jullie nog mensen of scholen kennen of weten die ook geinteresseerd zijn in het ondersteunen van een klein scholingsprojekt zoals Basajjansolo, verwijs ze dan alsjeblieft door naar mijn website of laat ze gewoon kontakt met me opnemen.

Financieel jaarverslag:

Extra note:
Ja, en ook dit is niet gelukt. Met mijn simpel computerverstand probeer ik het dus via de gewone mail. Excuses.

Dank voor jullie belangstelling en zie jullie vragen of reacties graag tegemoet.
Hartelijke groet,

Jita Veeman

postadres: Jita Veeman
c/o Kigoman Mixed Farm Ltd
P.O. Box 101
Luweero
Uganda
East-Africa

Emailadres: jitaveeman14@hotmail.com

Telefoon:
0900-1230081 - (even wachten) 00256702100202# (nummer snel draaien en afsluiten met een hekje) ( 10 cent per minuut vanuit Nederland)
of
0900-1230279 – (even wachten) 00256702100202# (9 cent per minuut)
Of
0900-4560409 – (even wachten) 00256702100202#

Let op? Kosten veranderen bijna wekelijks. Laatste cijfer van de telefoonnummers van de providers veranderen dan. Dit wordt ook aangegeven als men belt.

N.B. Ook geïnteresseerd in het steunen van het Basajjansolo scholingsproject
in Luwero, neem dan even contact met me op.
Gelden kunnen overgemaakt worden naar rekeningnummer 500520
t.n.v. Jita Veeman te Bellingwolde o.v.v. Basajjansoloschool te Uganda.